เมล็ดพันธุ์มหัศจรรย์ (Music in Cafe’ #2)

วันนี้ได้รับเมล์จากเพื่อนสนิทคนหนึ่งส่งมา พร้อมคลิปYouTube เป็นคลิปรายการ Good Morning America ในคลิปนั้น มีบางอย่างสะกดผมให้ตกอยู่ในภวังค์ความตื่นเต้น, มหัศจรรย์และหลงรักสาวน้อยมหัศจรรย์คนนี้ ขึ้นมาในทันที Charice Pempengco คือชื่อของเธอ แม้ใครจะมีสาวน้อยมหัศจรรย์คนใดมาก่อน ผมไม่รู้ รู้แต่ว่านี้ล่ะของจริง

สาวน้อยคนนี้เป็นชาวPhilippine อายุเพียง 16 ปี จากเด็กที่โตมาจากครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์แบบ ในขณะที่เธอยังเล็กมาก พ่อทะเลาะกับแม่จนเกือบฆ่า แม่ของเธอต่อหน้า เมื่อเหตุการณ์ผ่านพ้นไป เธอยังคงอยู่กับแม่มาตลอด ด้วยฐานะที่ยากจน เธอเริ่มประกวดร้องเพลงเมื่อ 7 ขวบ เพื่อจะนำเงินที่ชนะการประกวดมาให้แม่ และเธอก็ชนะมาเรื่อย จนกระทั่งด้วยเทคโนโลยี่ของYouTube มีคนนำคลิปการร้องเพลงของเธอเผยแพร่ จึงทำให้เธอเริ่มเป็นที่รู้จักกันมากขึ้น มีคนเข้าเยี่ยมชมคลิปเป็นแสน เคยไปออกรายการประกวดในเกาหลีใต้ และดังข้ามมายังสหรัฐ จนได้ออกรายการมากมาย หนึ่งในนั้นคือรายการของเจ้ใหญ่ Oprah Winfrey ด้วยน้ำเสียงอันมหัศจรรย์และทรงพลังของเธอทำให้ ป้าOprah ชื่นชมเป็นนักหนา พาไปรู้จักกับProducer มือทองของวงการเพลง นั้นคือ David Foster ผู้เป็นเสมือนคนเจียระไนเพชรที่เก่งมากๆ (ผมเองก็ชื่นชมเฮียแกมากๆ) นักร้องที่เฮียแกปั้นมา มีอาทิเช่น Michael Buble’ หนุ่มโรแมนติกของสาวๆหลายคน, Andrea Bocelli พ่อบอดเสียงพระเจ้า, Celine Dion เจ้าแม่Diva, Boyz II Men, The Corrs , Whitney Houston, Chicago, Barbra Streisand, Kenny Rogers, Michael Jackson,  Madonna และอื่นๆอีกมากมาย (โห.. เหนื่อย –” นี่ยังไม่หมดนะท่าน) และเป็นเจ้าของรางวัลแกรมมี่กว่า 15 รางวัล (สงสัยวันหลังเอาแต่เรื่อง ของพ่อคนนี้ก็ดีนะ) 

ซึ่งเมื่อทั้งคู่พบกัน แน่นอนว่าเราในฐานะแฟนเพลงตัวยงของเฮียDavid Foster นอนรอฟังผลงานเพชรอีกหนึ่งผลงานได้เลย ที่จริงก็มีแล้วล่ะในชื่อ ผลงานรวมฮิตกะเพื่อนผ่องน้องพี่ Hitman: David Foster and Friends (2008)

อ้าวแล้ววันนี้ พี่หมีใหญ่ไม่เขียนเรื่องกาแฟ รึเฮีย!!?? อืมก็กำลังจะเข้าเรื่องอยู่แล้วล่ะครับ เรื่องก็มีอยู่ว่า หลังจากที่ผมดื่มด่ำเป็นกับพลังเสียงร้องของ Charice ทำให้ผมได้คิดถึงเรื่องบางเรื่อง เรื่องแรกคือ “ความมุ่งมั่น” ความมุ่งมั่นของเธอที่จะเอาดีในสายงานนี้ โดยมีIdol ในดวงใจคือ Celine Dion เป็นแรงผลักดันให้เธอฝึกร้องเพลง ให้ได้พลังเสียงเช่นเดียวกับ Idol ของเธอ ผมอยากให้คนทำงานไม่ว่าอาชีพอะไร ขอให้ค้นหา Idol ของเราให้เจอ เพื่อที่ว่า เราจะได้มีเป้าหมายการทำงาน ให้ได้อย่างเขา และหากสามารถทำได้ดีกว่า ย่อมจะเป็นผลดีมากขึ้นเท่านั้น ในวงการกาแฟผมเองก็ถือว่าพึ่งจะเริ่มต้น แน่นอนผมก็มีIdol ในวงการกาแฟอยู่หลายคน พวกเขาเหล่านั้นเป็นเสมือนจุดหมายที่เราอยากเป็น และอยากไปให้ถึง.

ข้อคิดเรื่องที่สองคือ หากเปรียบ Charice เป็นดั่งเมล็ดกาแฟที่ดี เธอย่อมต้องการRoasterที่ดีและรู้ว่าจะคั่วเธอ(กาแฟนะ ไม่ใช่คั่วแบบที่คุณกำลังคิด อิอิ) ในอุณหภูมิแค่ไหน และต้องการบาริสต้าที่เข้าใจเธอ ว่าควรบดเธอให้ละเอียดแค่ไหน และจะชงเธอออกมาให้อร่อยได้อย่างไร ซึ่งก็เปรียบเช่น เฮียDavid Foster ว่าจะปรุงเธออย่างไรให้ดีขึ้นไปอีก

และแน่นอนว่าหาก เราได้เมล็ดกาแฟที่ไม่มีคุณภาพมาใช้ เชื่อไหมว่า เราแทบไม่อยากจะชงจะชิมเลย บาริสต้าที่ดีจึงจำเป็นต้องสรรหากาแฟดีๆ และต้องรู้ว่าเมล็ดกาแฟที่ดีเป็นอย่างไร เพื่อนำมาชงกาแฟ เสิร์ฟให้ลูกค้าได้ดื่มด่ำกับอรรถรสของกาแฟที่เราบรรจงทำให้ แม้ว่าจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆก็ตามที

ส่วนเรื่องสุดท้ายก่อนจะไปชมคลิปกัน ซึ่งหามาให้ดู 4 คลิป นั่นคือ เด็กเดี๋ยวนี้เก่งๆกันทั้งนั้น มีโอกาสและสามารถขยายศักยภาพของตนเองได้มากมายหลายวิธี ดูอย่างกูรูกาแฟในเมืองไทยหลายๆคนที่ผมรู้จัก ล้วนแต่เด็กกว่าผมทั้งนั้นเลย กลายเป็นว่าผมดันเป็นผู้อาวุโสไปอย่างไม่ตั้งใจเลย (ไม่เด็กมั่งก็แล้วไป 555+)

คลิปแรกในรายการ Good Morning America น้องCharice กะเฮีย David Foster มีหลายเพลงและพูดคุย Interview

ในรายการของป้า Oprah Winfrey เมื่อ SEPT. 9, 2008 เขาเรียกว่าอะไรหน่า อ้อ A Dream Comes True ไงล่ะ

ส่วนคลิปนี้เป็นตอนที่หลังจากออกรายการของป้าOPRAH แล้วป้าทำเซอร์ไพรส์ให้ Charice ได้คุยกะCeline Dion ซึ่ง Celine ได้เอ่ยปากชวนเป็นนักร้องรับเชิญในคอนเสิร์ทที่Madison Square Garden (ดูแล้วขนแขน stand up) ในเพลง Because you Loved Me ร้องให้คุณแม่ที่มาให้กำลังใจข้างเวที สุดยอด!

และคลิปสุดท้ายนี้ ขอให้เป็นของขวัญวันเกิดแฟน ของหมีใหญ่ก็แล้วกันนะครับ(ขอ Sweet หน่อยนะ กิ๊ก กิ๊ก)

ชอบ ไม่ชอบก็บอกกันได้เด้อ ข้อยจะได้มีแรงหาเรื่องมาโม้ใหม่ กิ๊ก กิ๊ก 😛

Read Full Post »

ทัวร์(กาแฟ)อีสาน เรื่องมันเก่า แต่ยังตรึงในจิตใจ

ต้องยอมรับหน้าด้านๆกะแฟนๆบล็อกว่า ในบางอารมณ์ก็มีเบื่อๆ ไม่อยากจะเขียนอะไร เหมือนกัน ยิ่งในช่วงสถานะการณ์ที่ผ่านมา และยังฝุ่นตลบกันอยู่ ยังไม่นิ่ง ทำให้พาลเบื่อเอาง่ายๆ

แต่พอมีเรื่องอยากจะเล่า ดันมีหลายๆเรื่องประดังเข้ามาไม่ขาดสาย งั้นก่อนจะไปเรื่องปัจจุบัน ก็ขอย้อนไปเล่าเรื่องในช่วงเดือนที่ผ่านมา จากการที่ผมและคุณบุ๊งได้ร่วมกันจัดกิจกรรมคับปิ้งให้บรรดาลูกค้าคอกาแฟดำที่โคราชได้ ทดลองและเรียนรู้เรื่องกาแฟผ่านไป

ในเช้าอีกวัน เรา 3 คน (ผม, caesarlab และคุณบุ๊ง) ก็เริ่มต้นการเดินทางออกหาเสียง(คนรักกาแฟ) ในภาคอีสานกัน จังหวัดแรกของทริปนี้ เราเริ่มที่ ชัยภูมิ ร้านของน้องดาว อราบิก้าไทยรุ่น10 โดยคุณบุ๊งได้หอบเครื่องชง VBM ไปส่ง ในขณะที่ผมก็หอบน้ำเชื่อมอร่อยๆ อย่างเจ้า Monin ไปส่งเช่นกัน ชัยภูมิในความทรงจำของผมในครั้งยังเยาว์วัย ช่างแตกต่างจากวันนี้โดยสิ้นเชิง มีห้างร้านค้าใหญ่โต ทั้งไทยและเทศ เบียดกันอยู่เต็มเมือง ร้านของน้องดาว เป็นร้านกาแฟเล็กๆในร้านค้าวัสดุก่อสร้างใหญ่ของครอบครัว ซึ่งเห็นว่าขายกาแฟดีมาก จนต้องสั่งเครื่องตัวใหม่จากคุณบุ๊ง ซึ่งผมก็ได้สังเกตุเห็นความตั้งใจและพัฒนาการของร้านนี้ ตามลำดับ จากเครื่องชง Silvia กับคู่ขา Rocky ก็เริ่มเปลี่ยนมาใช้เครื่องบดชั้นดี อย่าง Anfim Caimano และสุดท้าย ที่ไม่ท้ายสุด กับเครื่องชง VBM

วันที่ไป เป็นวันอาทิตย์ ปกติแล้วร้านนี้จะปิด หนึ่งวันเพื่อพักผ่อน แต่วันนี้ต้องเปิดเพื่อรอรับเครื่องชงตัวใหม่ ระหว่างที่คุณบุ๊งติดตั้งและทดสอบเครื่องชง ก็ปรากฎว่ามีลูกค้าที่ผ่านไปมา เห็นว่าร้านเปิด จึงเดินเข้ามาสั่งกาแฟกัน ที่แรกน้องดาวก็บอกว่าวันนี้ไม่ได้ขาย แต่ก็ทนเสียงรบเร้าของลูกค้าไม่ได้ และถือเป็นการลองเครื่องไปในตัว กาแฟที่ร้านนี้ใช้ มีทั้งกาแฟไทยและกาแฟนอกดีๆอย่าง Rainbow Runner ของคุณดม Mister Lee ขอนแก่นด้วย

ในช่วงเวลานั้น ประมาณ2 ชั่วโมงที่เราอยู่กัน มีลูกค้าเข้ามาสั่งซื้อตลอด ไม่ต่ำกว่า20แก้ว พระเจ้า ! ขายดุอย่างที่เขาล่ำลือกันจริงๆ

เมื่อได้เวลาอันสมควรก็ต้องลาจาก เพื่อไปขอนแก่นกันต่อ

จุดหมายต่อไปคือ ร้าน Mister Lee ที่ขอนแก่นนั่นเอง ซึ่งเรากะกันว่าจะไปเซอร์ไพรส์คุณดม จึงไม่ได้โทรนัดล่วงหน้า ไปถึงก็นั่งรอกับซดกาแฟ Ethiopia Yirgacheffe จากเจ้า Clover อันลือลั่น แกล้มไอสครีมแมคคาเดเมียนัทไปพลางๆ แต่ไหนๆก็มาถึงขอนแก่นแล้ว ขออนุญาติไปหาน้องJob ที่เคยมาเรียนกาแฟกับผมแล้วมาเปิดร้านกาแฟอยู่หลัง มข. กันดีกว่า

ร้าน Job Coffee อยู่หลัง มข. ทางไปโนนม่วง ถือเป็นอีกร้านที่มีความตั้งใจในการทำกาแฟที่ดี ส่วนเครื่องชง เครื่องบดก็ใช้รุ่นพิมพ์นิยมกะเขาเช่นกันคือ VBM+Anfim Caimano แต่ด้วยวันนั้นซัดกาแฟไปค่อนข้างเยอะแล้ว เลยขอผ่านก่อน บรรยากาศภายในร้านก็ดูสบายๆ มีเอาดอร์เป็นสวยเล็กๆ น่ามานั่งปล่อยอารมณ์ ดื่มกาแฟจริงๆ

ได้เวลานัดกับคุณดม เราก็บอกลาและไปเจอคุณดม กับน้องมด Skipper เพื่อไปทานอาหารค่ำกัน

พอเช้าทีมคนกาแฟก็มุ่งหน้าขึ้นเหนือของอีสาน ไปชมน้ำโขงที่หนองคาย และพบปะกับคุณหมอลูกค้าของบุ๊ง เสร็จสรรพดิ่งรถลงใต้ แฉลบขอนแก่นไปกาฬสินธุ์ เพื่อไปส่งเครื่องชง Oscar กะเครื่องบดK3 ให้ลูกค้าของผม ซึ่งมาเรียนกาแฟกับหมีใหญ่และกำลังจะเปิดร้านกาแฟในตัวเมืองกาฬสินธุ์ เมื่อตั้งและทดสอบเครื่องว่าพร้อมใช้งานได้แล้ว เราก็ลุยกันต่อ ไปหาคุณหงา ร้านกาแฟที่อร่อยที่สุดในสุวรรณภูมิ (ที่ไม่ใช่สนามบินแต่เป็นอำเภอในร้อยเอ็ด) ไปถึงก็ประมาณ 4ทุ่ม ร้านคุณหงายังมีลูกค้าอยู่เลย (เหนียวแน่นกันดีจัง) ตกลงคืนนั้น เรา3คนเข้าพักที่ หงาอินน์ ประหยัดที่พักได้คืนหนึ่ง คิดดูแล้ว วันนี้เราเดินทางได้เกือบพันกิโลได้มั๊ง^^

อรุณสวัสดิ์ที่แผ่นดินทอง(สุวรรณภูมิ) จังหวัด101 เช้านั้นคุณหงา ได้เลี้ยงกาแฟยามเช้าด้วยกาแฟจากแทนซาเนีย ซึ่งคุณหงาลงทุนคั่วกาแฟเอง เบลนด์เอง แอบไปดูหลังร้านก็เห็นเครื่องคั่วGene ตัวจิ๋ว พร้อมสารกาแฟจากที่ต่างๆทั่วมุมโลก ได้แอบซ่อนตัวอยู่ในเมือง101 รอเวลาคั่วอย่างระทึก ต้องยอมรับว่าคุณหงาไม่ธรรมดาจริงๆครับ และความตั้งใจในการทำกาแฟนั้นก็มีสูงมาก เพราะจะให้ผมคั่วกาแฟเพื่อขายแบบคุณหงา ผมเองคงไม่สามารถเช่นนี้ ปัจจุบันคุณหงาเป็นเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาลประจำอำเภอ พอตกเย็นเลิกงานก็กลับมาคั่วกาแฟตามใจฉัน เช่นวันนี้คั่วบราซิล พรุ่งนี้คั่วสุมาตรา เสร็จสรรพก็นำมาเบลนด์ตามที่ตนเองต้องการ ดูมีความสุขมากครับ อิจฉา

จากร้อยเอ็ด เรามุ่งลงสุรินทร์ และมาถึงร้าน Klim ในตัวเมืองบุรีรัมย์ ของคุณแป๋ง ร้านนี้ผมชอบตรงการทำร้านแบบค่อยเป็นค่อยไป เริ่มจากร้านขายนมห้องเดียวเมื่อได้รับผลตอบรับดีก็ทำการขยายห้องไปข้างๆอีก แบ่งโซนและมุมนั่งได้น่าสนใจ สามารถให้ลูกค้ามีความเป็นส่วนตัวได้ไม่ยาก จะว่าไปร้านนี้หาไม่ยาก ยิ่งถ้าคุณมาบุรีรัมย์โดยทางรถไฟ คุณจะเจอร้าน อยู่ตรงหน้าสถานีรถไฟเลยล่ะ

ได้พูดคุยเรื่องกาแฟและแนวทางในการปรับปรุงให้กาแฟมีคุณภาพมากขึ้น อร่อยมากขึ้นไปอีก ทำอย่างไร แก้ปัญหากันอย่างไรแล้ว ก็ถึงเวลากลับบ้านแล้วหละ

งานนี้หมีใหญ่ต้องขอขอบคุณ คุณบุ๊งที่มาเยี่ยมและช่วยจัดกิจกรรมดีๆ เพื่อนๆทุกๆท่านที่หมีใหญ่ผ่านไปทักทายและพูดคุย หวังว่าจะทำให้ทุกท่าน Happy ไปกับผมนะครับ

Read Full Post »

กาแฟดำ หวานจริงๆ

วันนี้เป็นวันที่เหล่าพสกนิกรชาวไทยร่วมน้อมส่งเสด็จฯ สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ สู่สวรรคาลัย

ซึ่งหลายๆท่านคงได้ติดตามจากทีวีและสื่อต่างๆ

 

และในช่วงบ่ายของวันนี้ นอกจากการติดตามเฝ้าดูพระราชพิธีฯ ตั้งแต่เช้า ผมเองก็มีกิจกรรมที่ต้องเร่งจัดการ นั้นคือ กิจกรรม Meeting Coffee Lovers#2 โดยมีผู้สนใจและเป็นคอกาแฟเข้าร่วมทั้งหมด 8 ท่าน ซึ่งงานนี้ได้คุณบุ๊ง เป็นผู้นำการคัพปิ้ง ผมรู้สึกปลื้มใจที่เห็นคนสนใจในงานนี้ บางท่านมาไกลมาก เช่นคุณTop นฤพนธ์ ได้ตีรถจากกรุงเทพมาตั้งแต่เช้า, คุณเป๋ง ธนธัช มาจากบุรีรัมย์, น้องมด Skipper ก็บึ่งรถมาจากขอนแก่นเพื่องานนี้โดยเฉพาะเช่นกัน

งานนี้เราได้ดื่มกาแฟจากดินแดนต่างๆทั่วทุกมุมโลก

เริ่มจาก กาแฟไทย ตามด้วยกัวเตมาลาร์, บราซิล, สุมาตรา, รวันดา, เอธิโอเปีย แล้ววกกลับมาไทยกันอีกรอบ

หลายๆท่าน ยังไม่มีประสบการณ์ในการดื่มกาแฟแบบนี้ จึงทำให้หลายคนรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับรสสัมผัสใหม่ๆในการดื่มกาแฟดำ และความรู้สึกเดิมๆก็หายไป ความรู้สึกนั้นคือ กาแฟดำไม่ใส่น้ำตาล= กาแฟขม

ความรู้สึกอีกประการหนึ่งที่เกิดขึ้นกับตัวผมก็คือ ความรู้สึกดีๆ ในวงสนทนา ระหว่างดื่มกาแฟกัน เราได้แลกเปลี่ยนและพูดคุยตามประสาคนรักกาแฟด้วยกัน หลายท่านได้ทดลองชงกาแฟด้วยวิธีการดริป จากแคมเม็กซ์ ในบรรยากาศโต๊ะกลมข้างสระว่ายน้ำบนชั้น3 ของโรงแรมราชพฤกษ์แกรนด์โฮเทล โคราช โดยมีคุณ Top ไพบูลย์ พฤกษ์พนาเวศ เจ้าของสถานที่ใจดี ให้คอกาแฟได้สังสรรกัน

ผมเองรู้สึกเสียดายงานนี้อยู่นิดเดียว ตรงที่จัดแบบเร่งรีบไปสักหน่อย ทำให้อีกหลายท่านพลาดโอกาสมาดื่มกาแฟกัน แต่จากเสียงตอบรับในกิจกรรมวันนี้ ทำให้คนทำกาแฟอย่างผม และคุณบุ๊งรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาก และอาจจะมีกิจกรรมแบบนี้อีกในเร็วๆวันนี้

เด็กๆพนักงานของโรงแรม ก็พากันงงงัน ว่างานนี้เราขอแค่โต๊ะ เก้าอี้ แก้วเปล่า น้ำร้อน อย่างอื่นไม่ต้อง ขนมไม่กิน น้ำตาล ครีมเทียมไม่มี แล้วกาแฟดำๆมันจะอร่อยตรงไหนหนอ ซึ่งได้รับคำตอบจากผู้ที่มาดื่มคนหนึ่ง ตอบว่า “ก็กาแฟของเขาหวานจริงๆนี้หน่า” อิอิ ^_^

ปล. ภาพประกอบไม่มี เพราะลืมกล้องถ่ายรูปไว้ที่ร้าน และมัวแต่ยุ่งชงกาแฟ หากใครอยากดูภาพประกอบให้ตามไปดูได้ที่ http://bkksprolab.com/?p=436#more-436 นะครับ

Read Full Post »

Latte Art สุดยอด

ขอคั่นรายการตะลุยปราณบุรี ไว้1ตอนครับ เพื่อรายงานผลการแข่งขันที่เพิ่งผ่านมา สดๆร้อนๆ(ซึ่งเริ่มจะเย็นแล้ว)กันก่อนนะจ๊ะ

ตามคำประกาศชักชวนของคุณตู๋ เจ้าของบริษัทเอสเพรสโซ่แมนซัพพลาย ที่ร่วมมือกับสมาคมบาริสต้าไทย จัดกิจกรรม Barista Jam ตอน Latte Arts Day เฟ้นหาสุดยอดมือทองในการเทศิลปะบนโฟมนมกาแฟ หรือที่เรียกว่า Latte Art เพื่อเป็นตัวแทนประเทศไทย ไปร่วมแข่งขัน Millrock Latte Art Competition ในงาน Coffee Fest ที่ประเทศฮ่องกง วันที่ 7-9 พฤศจิกายน 2008 โดยมีเงินรางวัลจำนวน 5,000 เหรียญ(ฮ่องกง) ล่อตาอยู่

งานนี้จัดขึ้นเมื่อวันอาทิตย์ที่ 26 ตุลาคม 51 ที่บ้านหลังงามของคุณตู๋ ภายในหมู่บ้านกลางกรุง2 ซอยลาดพร้าว 71 ซึ่งเป็นการแข่งขันที่เต็มไปด้วยความเป็นกันเอง ของเหล่าพี่ๆน้องๆ เพื่อนฝูงในวงการกาแฟอินดี้กันอย่างครื้นเครง ผมเองก็ไปถึงที่งานช้า ประมาณบ่าย3แล้ว เมื่อไปถึงก็เห็นคุณตู๋กำลังสาธิตกระบวนการคั่วกาแฟให้แก่บรรดาผู้ร่วมงานที่สนใจอยู่บริเวณหน้าบ้าน

Read Full Post »

ทริปตะลุย(กาแฟ)โคราช-ปราณบุรี ตอนแรก

เป็นทริปที่ต้องประสบอุปสรรคนานาประการ จนคิดว่าเราเดินทางผิดวันผิดเวลาหรือเปล่าหนอ เริ่มตั้งแต่วันที่ออกเดินทาง ได้นัดหมายกับน้องวัจน์ แห่งร้าน Bambinoristaว่าจะไปหา ก็มัวแต่ติดธุระ ทำให้เลื่อนการเดินทางไปอีกวัน ซึ่งพออีกวัน น้องแมว แสนซนของน้องวัจน์ ก็ดันมาป่วย  ต้องปิดร้านพาไปหาหมอ ทำให้เราพลาดไม่ได้เจอกัน ครั้นจะแวะหากาแฟคุณตาตู่ ที่บ้านโป่ง ราชบุรี ก็ติดต่อไม่ได้ทั้งวันอีก ต้องเปลี่ยนแผนยิงตรงไปปราณบุรีแทน

ด้วยความตั้งใจจะลิ้มชิมรสกาแฟจากร้านเพื่อนๆ จึงอดใจไม่แวะเสพคาเฟอีนจากร้านใดเลย ขับรถไปๆมาๆ ถึงมหาชัย แวะเข้าปั๊มน้ำมันใหญ่ยี่ห้อดังแห่งหนึ่ง ก็อดไม่ได้ ขอนำคาเฟอีนเข้ากระแสเลือดสักหน่อย เดินเข้าไปสั่งม็อคค่าปั่นลอง(ของ)สักแก้ว ราคาใช้ได้ที่เดียว เกือบร้อย และอดไม่ได้ที่จะสังเกตการทำงานของพนักงานในร้านกาแฟ เพื่อเรียนรู้และเผื่อจะเป็นตัวอย่างที่เราสามารถนำมาปฎิบัติในร้านของเราได้บ้าง หากสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่สามารถพัฒนาร้านของเราได้

อาจเป็นเพราะรังสีอำมหิตของเรารุนแรงไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ (ทั้งๆที่แอบสังเกตนะ ไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาจับผิดสักหน่อย) เริ่มแรกน้องพนง.ก็หงะก้านชงออกจากเครื่อง เคาะกากกาแฟเก่าทิ้ง แล้วปัดกาแฟโดยไม่ได้สนใจว่า ในก้านชงจะมีเศษกาแฟเก่าอยู่หรือไม่ เพราะไม่เห็นน้องเขาเช็ดทำความสะอาดเลย จากนั้นก็อัดเข้าเครื่อง โครม… ก้านชงตก ผงกาแฟกระจาย =*= เอาใหม่ เอาไปล้างแล้วโด๊สกาแฟลงไปปั้กๆ 2ที แล้วแทมป์เบาๆอีก 1ที อัดเข้าเครื่องเลย ฟลัชน้ำไม่ต้อง สักครู่ก็ได้น้ำกาแฟออกมา แล้วทยอยใส่ส่วนผสมต่างๆลงเครื่องปั่น ซึ่งเป็นเครื่องในดวงใจของใครหลายๆคนที่อยากได้ เพราะแม้แต่ Iphone ยังแหลกมาแล้ว แต่แปลกแฮะ ม็อคค่าแก้วที่ผมดูด ทำม๊ายยย น้ำแข็งก้อนเล็กๆ ถึงยังไม่แหลกอย่างเจ้า Iphone หว่า (ซึ่งได้คุยกะคนนำเข้าตัวจริง ถึงรู้ว่า น้องเขาคงไม่ได้สั่งปั่นตามโปรแกรมของเครื่อง)

Read Full Post »

ฮอนด้าชวนหมีใหญ่ไปชงกาแฟ

หลังจากทริปโคราช-ปราณบุรี ตั้งแต่ คราวก่อน ก็ไม่มีโอกาสอัพบล็อกเลย งานเข้าตลอด มองในแง่ดี งานเข้า = เงินมา พาสุข

แต่ก็ทำให้บางอย่างขาดหายไปเหมือนกัน อย่างน้อย ก็ไม่มีเวลาอัพบล็อกไง อิอิ มีเรื่องอยากเล่าเยอะเลย แล้วจะทยอยอัพให้อ่านนะครับ แฟนๆ อย่าพึ่งน้อยใจกันไป

เอาเรื่องที่พึ่งจะผ่านมา นำมาเล่าก่อนดีกว่าครับ

Read Full Post »

Anfim+G10=?

จั่วหัวไว้อย่างนี้ หลายๆคนคงไม่คิดมากไปถึงการใบ้หวยหรือสูตรคณิตศาสตร์นะครับ

แม่นแล้ว มันคือชื่อของเครื่องบดจากแดนมักกะโรนีที่หลายคนหลงไหล ใคร่อยากได้มาครอบครอง อีกหนึ่งคือชื่อรุ่นของเครื่องชงกาแฟสัญชาติกระทิงดุ ที่เพิ่งจะได้เป็นแชมป์ฟุตบอล Euro 2008

Read Full Post »

ฤกษ์งาม ยามดี

วันนี้เป็นวันที่ทุกคนทั่วโลกต่างตั้งตารอดูการเปิดมหกรรมกีฬาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมวลมนุษยชาติ
โอลิมปิก เกมส์ ที่ประเทศจีน 08-08-08

Read Full Post »

chemex@korat

จบสิ้นการรอคอย

จากวันนั้น วันที่คุณบุ๊ง แห่ง bkksprolab.com ได้แนะนำให้ได้รู้จักเพื่อนใหม่ที่ชื่อ chemex รูปโฉมของเธอที่แสนจะเซ็กซี่พร้อมทั้งสรรพคุณและผลลัพธ์ที่คุณบุ๊งได้บรรยายเจียระไน ทำให้ผมฝันถึงเธอมาตลอด และกระซิบบอกคุณบุ๊งว่าหากมีโอกาส ได้นำพาน้องๆchemex จากอเมริกา เข้ามาที่บ้านเราอีก ขอให้ผมได้ชื่นชมด้วยคนนะครับ

Read Full Post »

หายไปไหน…งูเข้าร้าน

ช่วงที่ผ่านมาไม่ค่อยจะว่าง เลยไม่ได้อัพบล็อค จึงมีแฟนๆบ่นมาว่า หมดมุขแล้วหรือไร ที่จริงก็ยังมีอีกเยอะครับ แต่สถานการณ์บ้านเมืองยังไม่สงบ(เกี่ยวไหมว่ะ) และโดยส่วนตัวมีภาระกิจหลายอย่าง อย่างหนึ่งคือ ไปดูแลเพื่อนๆที่เคยอบรมกาแฟเบี้องต้นกับผม และเปิดร้านแล้วมีปัญหาให้ผมเข้าไปปรับให้ ซึ่งมีหลายๆร้านประสบปัญหาคล้ายกัน ส่วนใหญ่ที่พบคือ กาแฟไม่หอม ไม่เข้ม มีกลิ่นแปลกๆ รสชาติจืด ทั้งๆที่ใช้กาแฟคั่วเข้ม (DarkRoast)

สาเหตุหลักๆที่พบ คือ การใช้กาแฟที่ไม่ได้คุณภาพ กาแฟเก่า เพราะเน้นต้นทุนถูก จึงทำให้กาแฟไม่อร่อย เหม็นหืน เหม็นอับประการที่สองคือ ไม่ล้างเครื่องอย่างสม่ำเสมอ ทำให้มีคราบกาแฟเก่าตกค้าง ก้านสตีมใช้ สตีมนมแล้วไม่ทำความสะอาดทันที ทำให้มีคราบนมเก่า และการไม่ใส่ใจในพื้นฐานการชงกาแฟที่ดี

เรื่องเหล่านี้สามารถแก้ได้ไม่ยาก ถ้าอยากแก้ไข การเปลี่ยนมาใช้กาแฟที่สดใหม่จริงๆ และยอมจ่ายเพิ่มขึ้นอีกนิด ผมว่าคุ้มกับการลงทุนและผลตอบรับของลูกค้า สมมุติว่าคุณใช้กาแฟกิโลละ 250 บาท ถามว่าต้นทุนต่อแก้วเท่าไร ต้นทุนในเชิงตัวเลขอยู่ที่แก้วละ 2.5 บาท สำหรับ Espresso 1ช๊อต แต่ลูกค้าดื่มแล้ว ไม่ประทับใจ ไม่อร่อย ลูกค้าก็ไม่กลับมาดื่มอีก อย่างนี้ผมว่าขาดทุนทางการค้าแล้ว เอาง่ายๆครับ ผมเคยคุยกับผู้เรียนของผมคนหนึ่ง อย่างตรงไปตรงมา เขาบอกว่า รู้ ว่ากาแฟของเขาไม่อร่อย ขนาดเจ้าของร้านยังไม่ชอบดื่มเลย หรือหากจะดื่มก็ชงแบบเน้นนมข้นหวานให้หวานมันมากๆ เพื่อกลบรสชาติที่แท้จริงของกาแฟไว้ แล้วอย่างงี้จะให้ธุรกิจกาแฟขอเขารุ่งได้อย่างไร แต่พอเปลี่ยนเป็นกาแฟตัวใหม่ และเข้าอบรมความรู้ให้เข้าใจในการทำEspresso ให้ถูกต้อง ก็สามารถทำได้ดีขึ้น อย่างน้อยตัวเองก็Happy กับกาแฟของตนมากขึ้น ผมว่าแค่นี้ก็สามารถขยายขอบเขตกาแฟของเขาได้มากขึ้นแล้ว ซึ่งแน่นอนการจะให้เป็นเช่นนี้ได้ก็ต้องปรับเปลี่ยนอะไรมากอยู่ แต่สิ่งต่างๆถึงแม้จะเปลี่ยนให้ดีขึ้น ใช้กาแฟกิโลละเป็นพัน ก็ไม่สำคัญเท่ากับการปรับเปลี่ยนทัศนคติของตนเองที่มีต่อธุรกิจนี้

Read Full Post »